رواية البريئه والقاسې بقلم اسماعيل موسي (كاملة)

مسمعش حد بيعزف لتشايكوفيسكى بالعظمه دى
قعد يدندن مع الموسيقى لحد ما وصل باب الفيلا كان ماشى بهدوء سادين مشعرتش بيه
اول ما شاف سادين بتعزف اڼصدم معقول البنت القرويه دى بتعزف بالشكل المزهل ده
الخدم شافو رعد بيه على باب الفيلا اختفو بسرعه
صفحة الكاتب على الفيس بوك باسم اسماعيل موسى 
هند أدخلت بسرعه حملت القهوه وقدمتها لسادين القهوه جاهزه سادين هانم
تحبى اخده لحضرتك على الحديقه وغمزت هند بعينها
سادين اللماحه فهمت وقفت عزف وقفت من غير ما تبص وجهت كلامها لهند اه من فضلك خديها على الحديقه
رعد كان مستمر فى مكانه لما سادين عدت من جنبه ولفحه عطرها ميس ديور النفاذ

سادين قعدت فى الحديقه متوتره ورعد فضل مراقبها بعض الوقت قبل ما يطلع غرفته وهو بيبتسم
شربت سادين قهوتها ورجعت على غرفتها كانت لسه متوتره من مراقبة رعد ليها وان شافها بتعزف كانت فاكره ان رعد بره البيت ومتوقعتش انه يرجع من غير ما تشعر.
خدت شاور وقعدت على السرير شويه قبل ما تقرر انها تنهى الروايه إلى بتقرائها
رعد تعالى هنا يا هند
سمعت هند زعيق رعد وطلعت تجرى وهى بتدعى يارب يكون خير
وقفت قدام رعد وهى بتبص قدامها
رعد دخن سېجاره وسألها هى سادين هانم كانت بتعزف من امتى
هند ! من وقت قليل قبل ما حضرتك ترجع
مممممم القهوه بتاعتها ايه
ساده يا رعد بيه
مممم انتى بتطلعيلها الأكل كل يوم شوفتى شكلها
___هند لا يا رعد بيه قبل ما تكمل فى سرها وحتى لا شوفته مش هقلك
يعنى ملمحتيش وشها شكله ايه شعرها لون بشرتها
لا يا بيه سادين هانم مش بتفتح الباب غير وهى لابسه النقاب
دخلت شاهنده من بره اترمت على الكنبه الجو بره حر جدا غير جو باريس خالص
انت يا زفت واقفه عندك بتعملى ايه خدى الشوبينج ده رتبيه فى الدولاب
مش بعمل حاجه رعد بيه كان بيسألنى عن شوية حاجات
وكمان هتردى يلا أمشى من قدامى
اخبار الشركه ايه يا حبيبى
كويسه يا ماما السوق بايظ لكن احنا ماشين كويس
طيب خلى بالك يا رعد احنا مش حمل خساره تانيه
رعد بشرود حاضر يا ماما
سادين صحيت بدرى انهت صلاة الفجر وطلعت على الحديقه فضلت قاعده لحد الشمس ما طلعت
بعدها دخلت المطبخ فطرت مع الخدم وطلعت غرفتها
الاكل اتحط على السفره رعد لهند اطلعى لسادين هانم صحيها وقوليلها رعد بيه منتظرك على الفطار
هند بارتباك لكن
لكن ايه صړخ رعد
__سادين هانم فطرت من بدرى وطلعت تنام
ازاى كده
أصلها صحيت بدرى قعدت فى الجنينه شويه وبعدها فطرت معانا وطلعت غرفتها
رعد باستغراب فطرت معاكم
__هند ايوه
رعد فى سره امال عماله تطلب الاكل فى غرفتها ومش بترضى تفطر معانا ليه
اطلعلها يا رعد بيه 
رعد بص حواليه لا أستنى انا هطلعلها
طلع رعد على غرفة سادين خبط على الباب سادين كانت صاحيه
حطت ايدها على الباب وخلاص هتفتح بعدها سألت مين
انا رعد ممكن تفتحى الباب
عايز ايه
عايزك تنزلى تفطرى معايا ولا انتى بتفطرى مع الخدم بس
سادين بلتعثم اعتقد اتفاقنا كان واضح من فضلك أمشى من هنا
رعد پغضب بعد ما رزع الباب براحتك انت فاكره إلى يشوف وشك المشوهه يقدر يكمل فطاره اصلا! وسابها ونزل
___سادين بعد ما رعد مشى قلعت نقابها وقفت قدام المرايه
مسدت شعرها الطويل الناعم شافت وشها فى المرايه بتركيز
وابتسمت قالت الحمد لله
شايف رعد بيحكها مع تلا ازاى
فهد پغضب هو احنا مش قلنا الواد ده اتجوز وخلصنا منه لازق فى تلا ليه
اسامه بأبتسامة سخريه أصله يا سيدى اتجوز بنت عمه بيقولو مشوهه وشها كله مشوه اتجوزها عشان التركه والفلوس
فهد بعصبيه مليش فيه تلا بتاعتى انا مش هسمح لأى شخص ياخدها منى
اسامه بمكر لكن هى مستلطفه رعد
_فهد انت متعرفش تلا زى رعد بالنسبه ليها مجرد لعبه اول ما تتسلى بيها هتسيبها دى محتاجه راجل حقيقى انا فاهمها اكتر من نفسها قال كده وهو بيقرب من طاولة تلا ورعد
سلم فهد على تلا ورعد وقعد معاهم ازيك يا رعد
بخير الحمد لله
سمعت انك اتجوزت ينفع ما تعزمنيش على الفرح
رعد بتوتر دا كان جواز ضروره مش اكتر وتلا عارفه كده
__فهد هو انت مش ناوى تعرفنا على العروسه ولا ايه
رعد ___سادين مش بتحب تخرج بره البيت عندها أفكارها الخاصه
فهد ___أفكارها الخاصه ولا نقابها إلى بتخبى بيه وشها المحروق
رعد بعصبيه انا مسمحلكش تتكلم على مراتى بالطريقه دى مراتى مش مشوهه ولا حاجه
فهد بسخريه مشوهه وانت شخص حقېر اتجوزتها عشان الفلوس
انا مشفتش وضاعه اكتر من كده
مش مشوهه ولا حاجه صړخ رعد
فهد وعلى وشه ابتسامة سخريه طيب خلينا نشوفها اثبت انى كداب وانا باعهدك قدام تلا انى اقدملك اعتذار قدام كل الناس
رعد انا مش مضطر اثبت حاجه لأى شخص!
تبقى كداب صړخ فهد بتحفز 
رعد مسك فى خناق فهد وتلا خصلت بينهم بالعافيه
رعد ساب القعده بعصبيه ركب عربيته وطلع على الفيلا
فهد لتلا انا عارف ان مراته مشوهه وشكلها بشع دى جايه من الأرياف ومتعرفش حتى تاكل زى الناس