رواية البريئه والقاسې بقلم اسماعيل موسي (كاملة)
وهى ذنبها ابه بس يا امى
ذنبها ايه دى فأل شؤم وطول ما هى فى البيت هتحصل مشاكل اكبر
رعد ساب والدته ترغى وقعد يفكر مين ممكن يكون ليه مصلحه ېحرق المخازن
المنافسين كتير واعداء والده اكتر كان بيأمل ان الشرطه تحل القضيه وتعرف المتسبب فى الحريق
____اسامه المخازن اتحرقت يا معلم اتساوت بالأرض
فهد __ اوعى يكون حد خد باله
فهد دلوقتى تلا مش هيكون قدامها غيرى رعد مش هيكون فاضى ليها
اسامه بمكر لازم تخلص بسرعه يا معلم قبل ما والدة رعد تتدخل
دى ست حربايه ولازقه فى والد تلا ليل نهار
كل ليله سهرانه معاه لحد الصبح
فهد باستغراب كل ليله
اسامه ايوه كل ليله مش عارف ليه مش مستريح للعلاقه دى
شاهنده متصاببه وفرسه شايفه نفسها ووالد تلا العوبان
اسامه بخبث نوصلها يا معلم كل حاجه تحت السيطره بس ننتظر الوقت المناسب
فهد بضحك دا انت مصېبه يا اسامه
تلميذك يا فهد بيه
رعد رجع الفيلا متحطم قعد يومين مش بيخرج من غرفته ولا بيكلم حد
وتصادف فى مره نزول سادين مع رعد على السلم
سادين كانت هترجع غرفتها
رعد لا من فضلك اتفضلى انزلى انا مش هضايقك كان مهموم وشارد
انتى شمتانه فيه يا سادين
سادين بصدممه انت ازاي بتقول كده حرام عليك
رغم كل حاجه انا بنت عمك يا رعد ولو احتجت فلوس انا تحت امرك
رعد شاف والدته بتبص عليه من تحت فى الصاله
ايدى هتتقطع قبل ما أمد ايدى على فلوسك اوعاكى تظنى أننى مفلسين او فقره احنا عندنا فلوس كتير وساب سادين ونزل
مكنش قصدها غير تعرض المساعده لكن هو ظنه سيء جدا
ثبتت لوح رسم وراحت ترسم بنت جميله وحزينه خيط من الدموع ماشى على خدها
البنت إلى اترسمت كانت قاعده على كرسى فى شرفه ايدها تحت خدها شعرها الطويل جديله سوداء سارح على ظهرها بتبص نحو حديقه اشجارها يابسه
رعد بتعرض عليه سلفه يا ماما
شاهنده بسخريه هى حصلت كمان دى بنت قليلة ذوق وتربيه انا هعرفها شغلها
رعد بيأس من فضلك يا ماما سيبيها فى حالها انا حسيت انها صادقه فعلا
صادقه ضحكت شاهنده فتح دماغك يا رعد دى عايزه تكسر عينك فاهم
اول ما تاخد منها فلوس مش هتقدر تبص فى وشها ولا ترفضها
وسيم وجسمك رياضى وغنى البنت دى مش سهله على فكره
رعد بنبره شارده تفتكرى كده يا ماما
ايوه يا رعد واكتر من كده انا عاشرت العيله دى كلهم واطين دا مش بعيد يكون ضرغام هو الى حړق المخازن
رعد ___لا ياماما مش للدرجه دى
للدرجه دى واكتر بكره الايام تثبتلك يا رعد
رعد پغضب الشركه هترجع تانى افضل من الأول يا ماما وهتشوفى بعينك
مش هسمح لأى شخص يكسرنا ابدآ
شاهنده _____ طيب انا هخرج شويه ارفه عن نفسى هقابل معاذ والد تلا يمكن يقدر يعمل حاجه
انا هاخد عربيتك لو مكنتش خارج
رعد ماشى انا مليش نفس اخرج
شاهنده لا انت لازم تخرج وتعيش حياتك وتقابل تلا
رعد حاضر يا ماما
فهد كان قاعد مع تلا شوفتى إلى حصل فى شركة رعد
تلا بابتسامه اه والدى بيقول المخازن اتحرقت كلها خساره كبيره مش هيقدر يتعافى منها
فهد انا عرضت عليه مساعده لكنه رفض فاكر نفسه افضل مننا
تلا كبر دماغك يا فهد انت عارف ان رعد عنده عزة نفس
رعد وصل قعد معاهم فهد فصل هادى متكلمش بعد ربع ساعه قال انه ماشى
وبص لرعد هتحاسب ولا مش معاك فلوس
رعد پغضب انت عايز ايه اصلا
فهد انا مقصدش حاجه انا بس عايز اساعدك
رعد انا مس عايز مساعده من حد شكرا
تلا انت معصب ليه يا رعد فهد مقلش حاجه غلط انت فى مأزق شركتك پتنهار والدى بيقول انك هتفلس!!
رعد بعصبيه دا كلام مش صحيح وبكره تعرفى بكره تعرفو كلكم
خبط الطاوله ومشى
رعد كان مڼهار جدا إذآ كان والد تبا بيقول الشركه هتفلس يبقى عنده معلومات هو ميعرفهاش
كلم والدته بنبره كلها يأس معاذ والد تلا بيقول الشركه هتنهار انتى تعرفى حاجه ومخبيه عليا
شاهنده بفزع لا معرفش
انا هكلم معاذ واشوف فيه ايه
غيرت شاهنده هدومها وخرجت تقابل معاذ كانت عارفه انها تقدر ترضيه
دايما بتنجح فى كده
وصلت الفيلا لقيت معاذ قاعد فى الجنينه سلمو على بعض بعد كده شاهنده عاتبته بقا كل ليله بنسهر مع بعض وتخبى عنى حاجه مهمه زى كده
معاذ بلؤم نسيت اصل انا فاقد الشغف
شاهنده والى يرجعلك شغفك
معاذا ونظره لبعيد افتحله أبواب السعاده
طلبك عندى يا معاذ حتتة بنت إنما ايه زى القمر!!
معاذ الشمرى بلا مبلاه بقلك فقدت الشغف
_شاهنده فكرت شويه دى حاله غريبه معاذ عمره ما كان
