رواية اليتيمه والۏحش بقلم نورهان اشرف (كاملة)
بتاع عائله وانا متاكد انك هتحبي طنط دولت و انكل محمد
حركت هند راسها و مردتش عليه ام عمار بص ليها و كمل سواقه على القاهره
بعد مرور ساعه كان عمار يدخل الجنينه الخاصه بالفيلا بتاعته
نزلت هند من العربيه ونظرات ل الفيلا بستغراب اول مره تشوف كدا فى حياته بس كنت خاېف و حزينه خاېفه ان عزت يعرف السر بتاعها وان يحاول يضيقها وهى مش عاوزه تخسر عمار
فجاه وجدت ست لا يظهر عليها سنه تخرج من الفيلا وتذهب الى عمار
وفاء بحب ميرو حبيبي
عمار بحباى يا ماما عامله اى وبعدين انتى مسلمتيش على مرات ابنك ليه
وفاء بستغرابمرات ابنى هو انت اتجوزت
يتبع
اليتيمه_والوحش. التاسعه
لا يا ماما ده
ده اى يا حبيب امك هو انت جايبها مطلقه لا ده انت هبت منك على الاخر
عمار بجديةماما مينفعش اللى انتى بتعملى ده بعد اذنك تعالى ندخل جواء ونتفاهم
وفاء پغضب نتفاهم على اى يعين امك هو انت خليت فيه تفهم بقا جايب واحده خرج بيت وتقولى نتفاهم
عمار بقوهماما انا مقبلش تقولى على مراتى كدا كفايه انى بحبها و عاوزها
وفاء بتحب حب اى يابو حب انت فاكرنى عيله صغيره هصدق العبط اللى انت بتقوله ده
عمار و هو ينظر الى تلك المسكينه التى تبكى بكل قهر و تحاول ان تستمد القوه من ذلك الصغير
وفاء بسخريةاتاثرت انا كدا بكلمك العبيط ده فاكرنى عيله صغيره هيدخل عليا الكلام ده عاوزه تعملى فيها الشهيده
عمار پغضبلا كدا كتير
اوى يا ماما وبعدين دى مراتى و كرامتها من كرامتى ولو انتى مش متقبله مراتى انا عندى استعداد اخدها و امشي وسبلك البيت خالص
وفاء پصدمهبقا انت عاوز تسيب امك عشان خاطر دى يا عمار ماشي انا موافقه ان هى تفضل فى البيت بس خالى بالك انت الوحيد اللي هتندم على اختيارك ده لانه غلط
قالت حدا ودخلت الفيلا حته من غير ماتبص ل هند
حطت هند زين على السرير وبصت لعمار وقالت عمار انا مش عاوزه اكون سبب فى مشكلك انت و مامتك وعشان كدا انا. اللى بقولك ارجوك طلقنى دلوقتي على الاقل دلوقتي مامتك عارفه انى مطلقه لكن لو عرفت الحقيقة المشكله هتبقا اكبر وساعتها هيكون عندها حق
عمار بجدية هند انا عارف انا بعمل اى كويس اوى وبعدين يا ستى انتى مالك دى امى وانا عارف امى اخرها اى عشان كدا رايحي دماغك خالص انا مش عاوزك تفكرى فى اى حاجه غير فيا انا
حاولت هند ان تبعده وقالت عمار مش هينفع ارجوك ابعد
حركت هند راسها وقالت شكرا ليك
عمار بجدية ادخلى خدى شاور وانا هاخد زين و اتمشي فى الجنينه شويه
قال عمار كدا و خد زين ونزل ام هند فتحت الشنطه واخدت هدومها
خد عمار زين واقعد بيه فى الجنينه فى نفس الوقت اللى داخل عزت
نزل عزت من العربيه ونظر لعمار بستغراباى ده
عمار بابتسامه وهو ينظر الى الطفل وقالده زين ابن هند
وقعت الكلمه دى على اذن عزت كالصاعقة
عزت پصدمهابن مين. .... هند
حرك عمار راسه بيجاب وقالاه اى رايك فيه قمر الله اكبر عليه
اخذ عزت الطفل من ايد عمار وبصله پصدمه وقالزين ده ابنى
عمار بهدوءمالك يا عزت فيك اى
عزت بقوهبقولك زين ده ابنى انا انا كنت مع هند وزين ده ابنى انا
عمار بهدوءوماله يا عزت ابنك هو ابنى
عزت پغضبانت مالك بارد كدا ليه بقولك ده ابنى وانت تقولى ابنك هو ابنى بقولك اى يا عمار انت لازم تطلق هند ابن عزت التهامى مش هيتربى
عمار ببرود اكبر لا انا مش هطلق هند يا عزت حته لو على رقبتي و يا سيدى عشان زين مفيش مشكله انا ممكن اخليه يقضي الاجازه معاك وكدا نبقا قسمنا البلد نصين
عزت پغضب شديد انا مش هرد عليك عشان انت شكلك اټجننت وبعدين فى راجل محترم يقبل انه يلبس واحده كانت مع صاحبه
عمار لا يا عزت انت عارف انه ڠصب عنها وانت السبب فى اللى حصل بس مع ذلك انا مسامحك
نظر عزت الى صديقه واخذ الطفل وغادر دون ان يرد على نده عمار له
داخل عزت القصر وهو يحمل ذلك الصغير الذي يبكى
دولت بستغراباى ده يا عزت
عزت بقوه ده ابنى يا ماما زين عزت التهامى
دولت بصړاخلا ده انت اټجنتت على الاخر زين مين وابن مين ده انت عاوز ابوك عشان يعرف اى الاهبل اللى انت بتقوله ده
عزت پغضبلو مين جاه انا مش هسيب ابنى
دولت بصړاخ محمد محمد تعال
