رواية اليتيمه والۏحش بقلم نورهان اشرف (كاملة)

حته لو على رقبتي و يا سيدى عشان زين مفيش مشكله انا ممكن اخليه يقضي الاجازه معاك وكدا نبقا قسمنا البلد نصين
عزت پغضب شديد انا مش هرد عليك عشان انت شكلك اټجننت وبعدين فى راجل محترم يقبل انه يلبس واحده كانت مع صاحبه
عمار لا يا عزت انت عارف انه ڠصب عنها وانت السبب فى اللى حصل بس مع ذلك انا مسامحك
نظر عزت الى صديقه واخذ الطفل وغادر دون ان يرد على نده عمار له
داخل عزت القصر وهو يحمل ذلك الصغير الذي يبكى 
دولت بستغراباى ده يا عزت
عزت بقوه ده ابنى يا ماما زين عزت التهامى
دولت بصړاخلا ده انت اټجنتت على الاخر زين مين وابن مين ده انت عاوز ابوك عشان يعرف اى الاهبل اللى انت بتقوله ده

عزت پغضبلو مين جاه انا مش هسيب ابنى
دولت بصړاخ محمد محمد تعال شوف ابنك خلف من واحده من الزباله اللى يعرفهم لا وكمان جايبه البيت
نزل محمد من على السلم وقال فى اى يا دولت مالك اى الصويت ده
دولت پقهر مش تبارك لبنك بقا اب جبلك الوريث لعائله التهامي بس جايبه فى الحړام
توسع اعين محمد وقالاى اللى انت مسكه فى ايدك ده يا عزت و اى اللى امك قالته ده انت اكيد اټجننت عاوز الناس تقول علينا اى تقول عزت التهامى جايب ابنه فى الحړام
عزت بسخريةلا يقول عزت التهامى رامه ابنه فى الشارع ده ابنى و هكتبه باسمي
دولت بسخريةطب وفين امه يا نن عين امك ولا هتكتبه باسم ام مجهوله بقولك اى يا عزت مش نقصه عبط يا عم بلاش عشانا احنا لا عشان بنتك
عزت پغضبلا يا امى انا هتجوز امه و ابنى هيبقا بين امه و ابوه
هات ابنى يا حرامى ده ابنى انا مش ابن

اى حد تانى انا ممكن اقټلك لو قربت منى او من ابنى
يتبع
اليتيمه_والوحش العاشره
لا يا هند ده مش ابنك انا طلبت منك انى اصلح غلطتى وانتى رفضتى بس انا بقا مش هسيب ابنى واحد تانى يربيه وحته لو هيكون فى مقام ابنه صح يا عمار
عمار بجديةانا مش فاهمه انت مضايق ليه
كاد عزت ان يرد عليه لكن اوقفه صوت محمد الغاضب وقالبس كفايه جنان وانت يا عزت ادي الولد ل امه وانتى يا بنتى تعالى المكتب معايا وانت كمان يا عزت معلش يا عمار استنا انت هنا
حرك عمار راسه وقالمعلش يا عمى انا مش هينفع اسيب مراتى لوحدها
محمد بجديةمتخفش يابنى انا معاها انت اشرب قهوتك و كل حاجه هتتحل
قعدت هند على الكرسي وخدت ابنها تحت نظرات عزت الغاضبه
محمد بصي يا بنتى انا عارف كل اللى حصل معاكى وانا مش موافق بيه بالعكس انا حرمت ابنى من وراثه لحد ما يصلح غلطه
نظرات هند لعزت بسخريةكنت متاكده انه كان بيدور عليا عشان كدا وخصوصا بعد اللى قراته على النت
محمد بجديهبس يا هند احنا لو اكلمنا بأمانه مش عزت لوحده اللى غلطان لا يا بناى انتى غلطانه واكتر من عزت كمان طب ابنى انسان حيوان معندوش ضمير انتى تبيعي نفسك ليه وعشان اى مفيش حاجه فى الدنيا تخليكي تعملى كدا فى نفسك
هند پبكاءلم تكون امى بټموت بين ايدى وانا مش عارفه اعمل ليه حاجه لم يكون الحل الوحيد يبقا تهون كل حاجه عشان خاطرها
محمد بقوهلا يا هند الحل الوحيد انك تلجأ لربنا هو الوحيد اللى قادر انه يقف جانبك لكن اللى انت عملتى اكبر غلط وبعدين امك فرحت يعنى بالټضحية اللى انتى عملتيها طب بلاش انا عاوز اسالك سوال تأنى العيال الصغير اللى على ايدك ذنبه اى طب انتى كتبها باسم مين طب لم يكبر ويعرف انه جاه نتيجه عن علاقه غير شرعيه هيشكرك لا طبعا يعنى انتى دمرتى امك و نفسك وكمان العيل اللي على ايدك على فكره انا مش ببعد المسؤوليه عن ابنى لا انا بفكر معاكى بصوت عالى
هند پبكاءيعنى كان المفروض اعمل اى كنت اقتل عيل صغير ولا اعمل اى
محمد بقوهلا توجهى انتى عملتى غلط بلاش تكبري اكتر ابنى جالك يطلب ايدك كنتى وافقتى بلاش يا شيخه عشان يصلح غلطته حته عشان الطفل الصغير ده يتكتب باسم ابوه يبقا ليه حقوق فى رقبه ابوه
عزت بتكبر خلاص سهله تطلق من عمار وانا عندى استعداد اكتب عليها دلوقتي حالنا
هند پغضبانت ليه عاوز تمشي بمزاجك ومين قالك انى ممكن اوفق على القرف اللى انت بتقوله ده
محمد پغضب اكبر اسكت انت يا عزت وبعدين مين قالك انى حته لو اقنعتها بكدا يبقا عشان خاطرك لا ده علشان خاطر العيل الصغير اللى بين يدها ولا علشان خاطرك ولا خاطرها لان هى كمان غلطت
ثم نظر الى هند بجدية وقال بصي يا بنتى انا مش هقولك غير حاجه واحده فكرى فى ابنك
بصت هند الى ابنها وكدت ان ترد لكن